Gıdı Gıdı

Mete'nin bu yaz günlerindeki en büyük eğlencesi çıplak ayaklarımızı görünce gıdıklamak. Geçen gece saat 23:30 sıralarında biz uyuması için ikna etmeye çalışırken o uyumayı reddedip gayet dinç bir şekilde beni gıdıklamaya çalışıyordu. 

Her gıdıklama girişiminde ayaklarımı kaçırarak ona engel olmaya çalıştım. Fakat Mete o noktada yaramazlığına yaratıcılığını da ekleyerek boşta duran mause'un kablosunu kullanarak ayaklarımı birbirine bağladı. Ayaklarımı kaçırmamı engelleyerek ve kablodan tutup istediği gibi yukarı kaldırarak bir süre beni gıdıkladı. Sonuçta başarısının verdiği mutlulukla benden daha çok güldü sanırım.

İlk Ayrılık

Mete, 13 mayıs 2011 günü doğdu. O gün bir milat oldu benim için. Artık iki kişi olarak yaşamaya başladım. Mete, benim ayrılmaz bir parçam oldu. İş için yada yapmam gereken bir şey varsa arada sadece saatlerce ölçülecek zaman diliminde birbirimizden ayrı kaldık.

Ramazan bayramı çarşamba bittiği ve perşembe, cuma günleri tatil olmadığı için ilk defa Mete yanımda olmadan evde tek başıma kaldım. 

Bayram için ailecek anneanne ve dedemizin yanına yazlığa gittik. Perşembe sabahı Mete ve eşimi yazlıkta bırakarak İstanbul'a geri döndüm ve işe geldim. Gece eve gitmeden önce tek başıma biraz alışveriş merkezinde dolandım. Evde bekleyen olmadığı için yıllar sonra ilk defa acele etmeden alışveriş merkezini turladım. Eve geri döndüğümde ise büyük bir boşluk ve sessizlik beni bekliyordu.

Aslında yıllar sonra ilk defa evde tek başıma kalacağımı düşündüğümde güzel bir film açarım, ayaklarımı uzatırım ve abur cubur yer içerim diye hayal kurmuştum. Fakat evde ki boşluk, sessizlik bana hiç yaramadı. Canım hiç bir şey yapmak istemedi. O yüzden günün verdiği yorgunlukla yine yıllardır yapmadığım bir şeyi yaptım; deliksiz bir şekilde sabaha kadar uyudum.

Cuma akşamı iş çıkışı hızla yazlığa oğlumun yanına geri döndüm. Beni çok güzel bir sürpriz bekliyordu. Oğluma "Beni özledin mi?" diye sorduğumda Mete biraz heceleyerek "Özledim" diye cevap verdi. Mete'nin konuşması son zamanlarda özellikle kreşe başladıktan sonra önemli ve hızlı bir şekilde ilerlemişti. Fakat hala kelime haznesi azdı. Bu ayrılık oğlumun dilinin açılmasında biraz etkili oldu sanırım. Ama yinede tek duam "Allahım bizi birbirimizden ayırmasın.".

Hala Kal...

Geçen gece halalarımız ve komşu büyük teyzelerimiz iftar için bize geldiler. Gecenin sonunda Bahar halamız evine gitmek ve aynı zamanda komşu teyzelerimizi evlerine götürmek için hazırlanmaya başladı. Bahar halasının gideceğini anlayan Mete ise halasını serçe parmağından yakaladı ve hiç bir bahaneyi kabul etmeyerek "Hala kal..." diyerek halasının gitmemesi için elinden geleni yaptı. Çünkü Bahar halası, aynı zamanda Mete'nin ufak yaramazlıklarına göz yuman bir oyun arkadaşı ve eğer halası giderse ertesi gün evde oyun oynayacağı bir arkadaşı kalmayacak düşüncesi ile oğlum elinden gelini yaptı. Fakat Mete'nin ilgisini çekecek başka bir konu bulunca diğerini çabuk unuttuğu için halasını evden çıkarmayı başarabildim. 

3. Yaş Günümüz - Büyük Doğumgünü Parti

"Mete'nin 3. Yaş Günü - Aile İçi Kutlama" ve "Mete'nin 3. Yaş Günü Partisi İçin Hazırlıklarım" başlıklı yazılarımda belirttiğim gibi 25 Mayıs Pazar günü canımız Mete'mizin 3. yaş gününü sevdiklerimizle beraber kutladık. Fazla söze gerek yok sanırım. Bol bol resim ve resimlerde göreceğiniz oğlumun mutluluğu, gözlerinin içinin gülmesi bu güzel günü sözlerden daha iyi anlatır sanırım.