Mete ile bahçede oynamaya çıktık

Çok soğuk geçen kış bitti ve nihayet güneşli, güzel ilk bahar günleri geldi.

İş çıkışı servisten inip; kuş cıvıltılarını dinleyerek ve tomurcuklanan ağaçları seyrederek eve doğru yürürken içim neşe ile doldu. Bahar havası günün tüm yorgunluğunu aldı ve eve hiç girmek istemedim. Fakat evde Mete beni bekliyordu ve eve gitmek zorundaydım. Sitenin bahçesinden içeri girdiğimde bahçede koşturan, saklambaç oynayan çocukları görünce kararımı verdim.

Ayrıca kış boyunca Mete hafta içi bakıcısı ile evde kaldı. Hafta sonları ise ailecek evden dışarı çıksakda alışveriş merkezi, lokanta, arkadaşlara ev ziyareti gibi kapalı mekanlara gezmeye gittik. Mete, henüz 11 aylık olsada her çocuk gibi onunda ev dışında, taşla toprakla oynamaya hakkı var.

Bunlardan dolayı eve girer girmez Mete'nin üstünü değiştirdim ve birlikte bahçeye çıktık. Mete'nin ellerinden tuttum ve "Hadi oğlum nereye gitmek istiyorsan gidelim." dedim. Mete heyecandan nereye gideceğini şaşırdı. Herşey ilgisini çekiyordu. Ufak, rengarenk bahar çiçeklerinin yanına mı gitse, diğer çocukların yanına mı gitmeyi denese, çalıların yapraklarını tutup koparmayı mı denese...

Biz bahçede dolaşırken yanımıza sitemizin cocuklarından Çiğdem geldi. Mete, Çiğdem ablasını hiç yadırgamadı ve hemen onunlada oyun oynamaya başladı. Çiğdem ablasının elinden tutarak bahçede tur atmaya devam etti.